Toen ik juist begon met te fotograferen had ik het geluk dat er in de buurt waar
ik woon een verdwaalde bever zich gevestigd had.
Ik was toen nog maar juist begonnen met fotografie en had nog niet de kennis
en ervaring die ik nu heb.Had toen ook meer interesse in vogels en wist heel
weinig van bevers .
Ben dan toch enkele avonden gaan proberen om de bever te gaan fotograferen .
En dat lukte vrij goed heb hem een week goed kunnen volgen maar de week daarop zat
ik in het buitenland en toen ik terug kwam was hij verdwenen.
Dat was balen natuurlijk, heb die zomer nog verschillende avonden gaan kijken maar hij was
verdwenen.
Maar deze ontmoeting heeft mij nooit losgelaten en het jaar erop in mei ben ik naar dezelfde plek gegaan en wonder boven wonder na enkele vruchteloze avonden .
Zag ik hem weer op exact dezelfde plek maar nu was hij veel schuwer en heb ik hem maar
een paar avonden gezien en toen was hij terug verdwenen.
De daarop volgende jaren ben ik de bevers een beetje uit het oog verloren en ben ik mijn
kennis in fotografie gaan aanvullen en heb ik oa verschillende workshops gevolgd .Heb toen ook de heel populaire plaatsen en vogelhutten afgestruind .
Maar na een tijdje gaf mij dat geen voldoening meer ik wou terug naar waar het voor mij
allemaal mee begonnen was .Ik wou terug de passie en spanning beleven en wou ook alles
te weten komen over de dieren ik fotografeer.
Ongeveer 2,5 jaar geleden ben ik van het populaire pad afgeweken en ben ik begonnen
met echte wildlife fotografie .In het begin was het niet makkelijk want waar moet je beginnen ?
Na enkele maanden vruchteloos zoeken kwam ik toch terug bevers op het spoor deze keer
niet vlak bij huis maar in de ardennen.
Op een avond zat ik al een paar uur te wachten aan de oever niet ver van een beverdam, het
werd als maar donkerder, ik stond al op het punt te vertrekken toen er in eens uit het niets een bever op dook .Ik kon mijn geluk niet op maar er was maar een probleem hij ging juist een paar meter van de oever liggen recht voor mij .Ik durfde mij niet bewegen laat staan een foto nemen .Na een tijdje heb ik het er toch maar op gewaagd met dit resultaat.
Toen had ik de beverkoorts helemaal te pakken en reed ik elke vrije avond naar de Ardennen
naar mijn beverplek.De eerste keren zag ik er altijd maar twee een koppeltje dacht ik en dat bleek juist te zijn . Want op een avond zag ik in eens uit de verte iets dat naar mij toe zwom
op het eerste zicht dacht ik een bever maar het was zo klein .Maar toen hij alsmaar korter kwam zag ik dat het een jonge bever was die totaal geen aandacht had voor mij en op 3 meter van mij de kant opkroop.
Die zomer heb ik de bevers heel goed kunnen volgen maar toen de zomer op zijn einde liep
en het als maar vroeger donker werd waren ze opeens verdwenen.Voor goed blijkbaar want
heb ze er verleden jaar ook niet meer gezien.Maar ondertussen had ik al enkele nieuwe plekken ontdekt ook door de hulp van andere mensen met dezelfde bever passie.
Dus moest ik het jaar er op niet van nul meer beginnen .Dus de verwachtingen waren hoog
ik moest en zou betere foto's en andere foto's nemen dan het vorige jaar.Maar door de corona maatregelen kon ik maar eerst vrij laat naar mijn gekende beverstekken gaan.Op een dag in mei was het eindelijk zover .De eerste keer terug op een beverplek na zoveel tijd is
altijd spannend zijn ze er nog wanneer laten ze zich zien ,elk jaar is anders.
Maar ik werd niet teleurgesteld ze waren er nog en ze lieten niet lang op zich wachten.
Die maand zat ik al mijn vrije dagen op mijn zelfde plekje ik leek wel een stalker maar de
bevers trokken er zich niet veel van aan.Na een tijdje wist ik perfect wat ze gingen doen ze
volgen bijna altijd dezelfde routine.Ik wist wanneer en waar ze uit het water gingen en hoe laat ze actief werden .Als je die dingen weet heb je een groot voordeel voor het maken van mooie foto's .
Maar toen sloeg het noodlot toe toen ik er op een avond toe kwam stond de burcht droog
en was al het water door een gat in de dam weg gespoeld.
Na een tijdje hadden de bevers het gat wel terug gedicht en stond het water terug op peil maar kon ze er niet meer spotten.
Dus moest ik op zoek naar een andere plek en die had ik vrij snel gevonden door hulp van
een goede maat die mij een tip had gegeven.
Het was een heel mooie plek waar je een heel laag standpunt kon innemen en waar de
bevers vrij vroeg actief waren.
Heb daar een heel mooie tijd beleeft en mooie foto's kunnen maken.
Maar eens september in zicht komt weet je dat het beverseizoen op zijn einde begint te lopen .De dagen worden alsmaar korter en het wordt als maar moeilijker om ze te kunnen
fotograferen .De foto hieronder is de laatste die ik verleden jaar heb genomen een mooie
afsluiter van mijn beverproject .
Meer foto's kun je vinden op mijn pagina bevers